Dünyayı var eden şeyin zıtlıklar olduğuna inandım. Gündüz
olması için gece olmalıydı. Bir şeyi var eden şey zıddıydı. İyiliğin var olması
için de kötülük olmalıydı. Ama kötülüğe hep şaşırdım. Neden bilmem buna inanırken
kötülük beni neden hayrete düşürdü hep. Hep sebeplerini sorguladım. Oysa şimdi
kötülük beni şaşırtmıyor. Kabul ediyorum. Kabul etmekle birlikte ruhumu
karanlık gölgelerden uzak tutmak istiyorum. Karalığın siyahından güneşin en
turuncu rengine koşuyorum…
...Anlamaya çalışıyorum hayatı. Vazgeçmedim… Kendi sesimi duydukça
gördüklerimde değişti. İlk defa bu kadar net duyuyorum sesimi, korkuyu ardımda
bırakmaya çalışıyorum. İliklerime kadar işleyen korkuya sırtımı dönmeye
çalışıyorum. Bu sefer tek başıma hissetmiyorum. Tek başıma kalkmaya
çalışmıyorum.
Biliyorum, hayat güzel şeyler getiriyor bana. Daha
güzellerini getireceğinden hiç şüphem yok.
Çünkü bana beni verdi. 25 yaşındayım ve ben kazanacağım. Ve
ben aynaya baktığımda gördüğüm kadına sarılacağım. Orda korkak bir yabancı
olmayacak. Ben kazanacağım…
Sevgi kazanacak, ben yüzümü sevgiye ve güneşe dönmek
istiyorum.
Ruhumu esir alamayacak karanlık…
…Onsuz geçen bir saatin benim için ne kadar zamana tekabül
ettiğini anlatabilmeyi dilerdim. Zamanın göreceliği… İnsanların hissetmedikleri
duygulara olan uzaklığını biliyorum. Hissetmeye ya da anlamaya çalışsam da
insanları, ben de bunun bir parçasıyım. Yüreğimiz yabancı hissetmediğimiz her
duyguya. Her birimiz için kendi acılarımız, mutluluklarımız büyük. Oysa kendine
kulak verdiği kadar başkalarına da kulak verebilmeli insan. Sınırlarımız iç içe
kimi zaman. Sadece kendi istek ve arzularımızla karar almanın yaralayıcılığını
taşıyoruz bedenlerimizde. Zor olanı başarmaya çalışıyoruz. İnanmak istiyorum
bir yolu olduğuna incinmeden, incitmeden yaşayabilmenin. Anlatabilmeyi
istiyorum yüreğimdekileri. İnsanın bazen tek istediği bu oluyor, belki de çoğu
zaman.
…Bir kuş görüyorum, penceremin önünde. Sonra bir ses
duyuyorum “ Bırak gönlünce uçsun. ”
Bırakın gönlümüzce uçalım.
Yeni evde ilk gün… Penceremi sonuna kadar açtım, göğü doldurdum odama, her bir yıldıza ayrı bir dileğimi emanet ettim. En güzel dualarımı bu...
