Karaköy'de bir saksıda hapsolmuş
Eminim burada olmayı seçmezdi
Ama hayat işte
Bazen seçim hakkı sunmuyor insana
Bazense sunmuş gibi yapıyor
Biliyorum ayçiçeği güneşi görmek istiyorsun
Sıkışıp kaldığın duvarların arasından
Sıyrılıp güneşe varmak istiyorsun
Hasretin derin sızısı
Yapraklarının kıvrımına dolaşmış ayçiçeği
Hasret ve aidiyetsizlik
Issız bir şehir olmuşsun
Kimsesiz ve karanlık sokakları
Işığa hasret
Bir başkasına zarar vermenin
Ürkekliği var üzerinde
Buralarda öylesine savrulan
Korkuyorsun
Yüreğine batan dikene alışıp
Seni kanattığını unutmaktan
Alışmaktan
Kork ayçiçeği
Kork ve unutma
Sen buraya ait değilsin
Ve bir gün
Açıp kanatlarını
Uçacaksın
Yüreğinin nefes aldığı yere...

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder