Hiçbir şeyin ama hiçbir şeyin eskisi olamayışı. Bu derin bir melankoli değil aslında. Kederle ya da sevinçle karşılamaktan ziyade, zamanı hissetmek. Onunla birlikte gidenleri ve gelenleri görmek. Fakat bu düşüncelerime karşı derin bir hüzünle fark ettim bunu. Hiç bir zaman eskisi gibi bakamayacak olmak hayata. Bir daha eskisi gibi sevemeyecek olmak. Geçmiş, bıraktığım ayak izlerinden ibaret. Hatırladıkça kesik kesik ve bir bütün halinde, eski bir filmi izlemek gibi. Tanıdık bir film, sadece tanıdık. Ruhumu saran daha önce izlemiştim hissi. Bir daha tekrarlanmasını istemediklerim, bir daha yaşanmayacak olduklarına yandıklarım... Gidenlerim gitti ruhumdan kalanlarım kaldı. Gidenler de değişti kalanlar da. Bazı şeyler özlendi bazı şeyler unutulmak istendi. Sonra görüldü ki hiçbiri unutulmamalı, her biri beni yaratmış baştan aşağı. Sevgiyle kucaklanmalı hepsi. Bir daha ardında kalan seni bulamayacağını bilmene rağmen...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
YENİ HAYAT
Yeni evde ilk gün… Penceremi sonuna kadar açtım, göğü doldurdum odama, her bir yıldıza ayrı bir dileğimi emanet ettim. En güzel dualarımı bu...
-
Bazen… Satırlarımı tek düzeliği yıkan bir kelime ile başlatmanın en doğrusu olduğuna karar verdim. Zira bu gün doğan gün, hayatlarımızın v...
-
Bir mumun alevine fısıldıyorum...O beni duyuyor, ben onu dinliyorum. Yanışından muzdarip, kırgın bir iç çekişle selamlıyor beni. Ben kırıl...
-
Yaşamak attığımız tek bir adımı bile geri alamadan yürüdüğümüz bir yol. Nerede engebe nerede çukur göremediğimiz derinliğini yüksekliğini an...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder